Crimson's Founding partner Michelle Provoost was the 2020 laureate of the prestigious Rotterdam Maaskant Award. Every other year this award is given to a person or an organisation that has distinguished itself in the fields of architecture, urban design, and landscape architecture through journalism, teaching, and/or research activities.
Some former Laureates are Ed Taverne, Rem Koolhaas, Riek Bakker, Dirk Sijmons, Piet Oudolf and the Directorate General for Public Works and Water Management.
The jury commends Michelle for combining reflection with action and for engaging others with the fate of the city through her own, original vision. The honor of the award is bestowed upon her for her "profound research of the global city and into all those social issues that are rooted in the built environment.”
On the occasion of winning the 2020 Maaskant Prijs, a documentary was made by Gabriëlle Provaas and Rob Schöder. The film of approximately 20 minutes follows Michelle Provoost in various settings. From the lecture hall of the Independent School for the City, she talks about her love for Hugh Maaskant, and how the building in which the school resides - also a Maaskant - can be preserved. Provoost also takes the viewer to the satellite city of Hoogvliet, where she worked with Crimson on Wimby! - a unique urban transformation project full of experimentation in architecture, urban planning, culture and education.
“De Grote Maaskantprijs wordt dit jaar toegekend aan Michelle Provoost, directeur van het INTI, lid van het Dean-Team van de Independent School for the City, en partner bij Crimson Historians & Urbanists. Provoost combineert reflectie met praktijk, en weet vanuit een originele zienswijze anderen te betrekken bij het wel en wee van de stad. De jury kent de prijs toe voor haar werk, dat diepgaand onderzoek verricht naar de (mondiale) stad en maatschappelijke vraagstukken die in de gebouwde omgeving verankerd zijn.
Provoost toont zich een zorgvuldig denker, wiens werkwijze bij uitstek geschikt is voor de huidige periode van transitie, waarin grootschalige maatschappelijke vraagstukken hun weerslag hebben op de oude zekerheden van het bouwen. Zij weet de gebouwde omgeving te ontrafelen vanuit concrete feiten en plekken, waarbij vele perspectieven worden aangeboord vanuit onderzoek, observaties en ervaringen van zowel onderzoeker als gebruiker. Specifieke problemen krijgen daarmee een grotere context, zoals de ruimtelijke kwaliteiten van de naoorlogse stad, de werking van de publieke ruimte, of de inrichting van bottom-up strategieën.
Provoost ontwikkelt haar werk – dat in zichzelf van hoog niveau is – nadrukkelijk in samenwerkingen, in binnen- en buitenland. Hiermee creëert ze draagvlak voor een breder perspectief. Haar houding streeft naar het wegnemen van vooringenomenheid en het openstellen voor gesprek. Juist door zich te onthouden van directe oordelen, weet Provoost onverwachte perspectieven aan het licht te brengen. Het is die kwaliteit die haar historische, observerende en ook activistische blik blijvend van waarde maakt voor de actuele praktijk van architectuur en stadmaken.”
(www.rotterdammaaskant.nl)